Romeinse Limespad

Romeinse Limes LAW – inleiding

De Romeinse Limes is de voormalige noordgrens van het Romeinse Rijk. De Limes ligt grotendeels verborgen in de bodem, maar is op veel plaatsen zichtbaar gemaakt. Langs het Nederlandse traject van deze Romeinse Limes is een ‘Lange Afstand Wandelpad’ uitgezet, dat loopt van Katwijk tot aan Berg en Dal onder Nijmegen. De lengte van dit Nederlandse grenstraject is 275 kilometer, en is opgedeeld en beschreven in 18 afzonderlijke ‘etappes’.

In december 2020 loop ik vanuit Katwijk een eerste verkennende etappe. De omstandigheden zijn niet ideaal: het weer is koud en mistig, en er gelden allerlei (corona-gerelateerde) beperkingen ten aanzien van reis- en overnachtingsmogelijkheden. Bij Leiden CS breek ik mijn wandeling af.

Het zal tot half maart 2021 duren voordat ik een ‘herstart’ waag op dit Limes-pad, ditmaal vanuit Voorburg. Het is voorjaar nu, en de weersomstandigheden zijn een stuk beter dan bij mijn eerste poging. Reis- en andere beperkingen zijn nog altijd van kracht, zodat ook deze herstart nog sporen draagt van een eenmalige activiteit.

Eind maart pak ik de draad op waar ik mijn eerste etappe had afgebroken, en loop ik van Leiden naar Alphen a/d Rijn. Het is inmiddels duidelijk dat ik mijn eigen etappes samenstel op basis van bereikbaarheid met het openbaar vervoer. De lengtes van mijn wandelingen plan ik op zo’n 30 kilometer per dag, zodat er voldoende reistijd overblijft van en naar start en finish van de geplande dagtocht. Het stramien ligt vast, nu de uitvoering nog… De koude en natte maanden april en mei verlopen. Begin juni slaat het weer echter radicaal om, en is het ineens hoogzomer. Ik loop nu van Alphen naar Woerden, en een week later van Woerden naar Utrecht. Ook in juli loop ik twee 'etappes'. Eerst van Utrecht naar Cothen, en vervolgens van Cothen naar Rhenen.

Wat officiële nummering van Wandelnet betreft ben ik hiermee gevorderd tot in etappe 12. Hoge waterstanden in de rivieren - hier met name in de Nederrijn - zijn er de oorzaak van dat ik mijn wandeltocht wederom moet afbreken. Voor langere tijd zelfs, zoals zal blijken. Pas een vol jaar later - augustus 2022 - pak ik de draad van dit verhaal weer op. De officieel resterende vijfenhalve etappe loop ik in drie achtereenvolgende weken uit. Het "Nederlandse" deel van de Romeinse Limes is hiermee voltooid. Mijn telling van de gelopen afstand komt op 326 kilometer, maar dat is met inbegrip van 'dubbelingen' en 'toegiften'.

Conclusie: ondanks het feit dat ik deze route wat versnipperd gelopen heb, zal die mij bijblijven als één mooie wandeling van Noordzee tot Duitse grens!

Submenu

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.