Cicero - 2018-01-20_De

2018-01-20_De_Lier

De Lier, 20 01-2018

18,5 km

We maken een uitstapje naar het Westland, en lopen mee in de Winterwandeltocht vanuit De Lier. Dat zit zo: in onze wandelgroep hebben wij een tuinder, een tuindersvrouw en twee tuindersdochters (waarvan één tegelijk ook tuindersvrouw is, dus die telt dubbel). In het Utrechtse zijn in rap tempo veel (tuinbouw-) kassen verdwenen, maar – wellicht juist daardoor – is de nostalgie naar de glastuinbouw gebleven. Die gaan we tijdens onze winterwandeling toetsen, en waar mogelijk delen met soortgenoten daar ter plaatse.

Vanwege latente griepverschijnselen binnen de groep korten wij onze wandeling in van de voorgenomen 25 kilometer tot een alternatieve 17 km route, die voor ons uiteindelijk zal uitkomen op 18,5 km. Het is koud, met name in de ochtend, maar we houden het droog.

“De glazen stad” is de titel van een boek dat handelt over het wel en wee van een tuindersfamilie in het Westland. Het verhaal speelt zich af in de begin jaren zestig van de vorige eeuw. Noodzakelijke reorganisaties, opvolging binnen het tuindersbedrijf, de letterlijk naderende betonnen grote stad en liefdesperikelen spelen een hoofdrol. Op het boek is indertijd ook een populaire televisieserie gevolgd, aldus Wikipedia. Waar de naam ‘glazen stad’ vandaan komt is niet zo moeilijk te raden, getuige ook mijn fotoserie van de wandeling.

We lopen voornamelijk in het gebied ten zuiden van De Lier, globaal in de driehoek Maasdijk – Nieuwe Maas – Maasland. We zien de kleinschaligheid rond het dorp De Lier, waar letterlijk elke vierkante meter in gebruik is. Zuidelijker is er duidelijk sprake van schaalvergroting in de tuinbouw, waar nog maar enkele grote bedrijven het overgrote deel van de productie en verwerking in handen hebben. Tomaten, komkommers, paprika, rozen, orchideeën, viooltjes zelfs… alles komen we tegen. We praten onderweg met de westlanders die meelopen, en die veelal nog directe banden of herinneringen aan de tuinbouw hebben, en die graag met ons delen.

Prachtige tocht! Met een tevreden gevoel trek ik me terug in mijn warme cocon om verder uit te zieken.

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.