Cicero - 2018-04-28

2018-04-28_Hilversum

Hilversum, 28-04-2018

26 km

Om exact 09.00 uur schrijven we ons in voor de 25 km variant van de “Lente zonnestralen tocht”, met begin- en eindpunt Vliegveld Hilversum. En gaan daarna uiteraard zonder dralen van start. De ‘lente-zonnestralen’ zijn spaarzaam vandaag. Het is een graad of 13, en zo nu en dan valt er een regenbuitje.

We passeren stukjes hei, en af en toe wat bebouwing, maar voornamelijk lopen we door bossen. Die zijn op zich afwisselend genoeg, en ik vind bovendien dat er – qua ‘loopcomfort’ – niets boven (droge) bosgrond gaat! We lopen dus een uiterst prettige wandeling. En de lente is inmiddels echt doorgebroken, dus worden we omringd door het frisse groen van het nieuwe seizoen. Eén nadeel slechts: door al dat groen zie je zo weinig! We horen allerlei vogels fluiten in de bomen, maar die zitten allemaal goed verscholen in het groen. En verder ruikt zo’n voorjaarsbos heerlijk, maar die sensatie is zo moeilijk vast te leggen…

We lopen halfom in Noord-Holland en Utrecht, en passeren op onze route de dorpen Hollandsche Rading en Lage Vuursche (allebei deftig met 'sch'...).

Ik fotografeer nauwelijks, onderweg. En wat ik kan vastleggen is niet echt origineel te noemen. Wat Charolais runderen op de hei, een vink in de top van een boom, een roodborstje op het caféterras in Lage Vuursche, en een paartje houtduiven op een parkeerplaats… (foto 1-4). Dat hebben we allemaal al eerder gezien en getoond. Lekker belangrijk…

In de bossen horen we de koekoek, de specht, en talloze bekende en onbekende zangvogels, maar zoals gezegd krijgen we die niet te zien. Wel een grote haan-achtige, waarin ik “markies de Canteclaer” denk te herkennen (foto 5) uit de Bommelstrips van vroeger. Die vliegt niet - dat past waarschijnlijk niet bij zijn stand - dus heb ik alle tijd om hem vast te leggen.

Daarop laat ik twee composities volgen van na- en cultuur: een overwoekerde lantaarnpaal en een brandwerend bos (foto 6-7). Vervolgens een voorbij kwispelend hondje waarmee ik een kort contactmoment heb (foto 8). En dan zijn we, moe gewandeld, alweer terug bij de luchthaven Hilversum, waar het vliegverkeer intussen in alle hevigheid is losgebarsten (foto 9).

Alles bij elkaar is het een heel geslaagde wandeldag, en ben ik (uiteraard) uiterst tevreden dat ik mijn fotoselectie nog heb weten te vullen met 9 foto’s. Daar had ik al niet meer op gerekend…

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.