Cicero - 2018-05-05_Den

2018-05-05_Den_Haag

City Walk Den Haag, 5 mei 2018

28 km

Als het de bedoeling van de organisatie is om Den Haag op de kaart te zetten als mooiste en groenste stad van Nederland, dan slaagt zij daar wat mij betreft goed in. Uiteraard spelen de perfecte weersomstandigheden daarbij een niet te onderschatten rol, maar wat een prachtig parcours is er uitgezet! Bovendien zijn er een aantal bezienswaardigheden op de route voor ons opengesteld voor een zogenaamd ‘flitsbezoekje’. En als klap op de vuurpijl krijgen we bij een aantal stempelposten originele Haagse lekkernijen aangeboden, met originele Haagse namen. Die namen kan ik uiteraard niet onthouden, en hier dus ook niet ophoesten. Behalve één dan, van de Haagse hopjes. De andere zijn leuker, in lekker plat Haags. Maar ja, vergeten…

Maar nog even terug naar de flitsbezoekjes. Op ons 25 kilometertraject komen we door een 13^eeeuwse kelder van de Ridderzaal, vertoeven we een wijle in de Japanse tuinen van het landgoed Clingendael (foto 2), doorkruisen we het Kurhaus in Scheveningen, bezichtigen het Vredespaleis (foto 14) en de monumentale begraafplaats St. Petrus Banden (foto 13). Alles lang genoeg om de lokale sfeer te proeven, maar zonder dat het ons wandeltempo teveel verstoort. Bovendien voert onze route langs de ‘Bourdon klok‘, het oorlogsmonument op de Waalsdorper Vlakte (foto 3) en – in de Scheveningse Bosjes - het Indisch monument (foto 12). Erg toepasselijk natuurlijk op deze vijfde mei. Bij het Waalsdorper monument ligt tijdelijk een grote Nederlandse vlag, opgebouwd uit rood, wit en blauw geschilderde dennenappels (foto 4).

We lopen veelal door het groen, waarvan de stad blijkbaar erg ruim voorzien is. We zijn gestart vanuit het historische gebouw van de Lutherse kerk aan de Boekhorststraat, gelegen op de grens van het stadscentrum met ‘Chinatown’. Via het Haagse Bos, het Landgoed Clingendael, de Vlakte van Waalsdorp en de achterliggende duinen van Meijendel bereiken we de Noorzeekust, zo’n vier kilometer ‘boven’ Scheveningen (foto 5). Over het strand zetten we koers naar de markante Scheveningse Pier (foto 6-8). Hier verlaten we het strand, en lopen door het Kurhaus naar onze volgende stempelpost (foto 9). Vervolgens gaat de route door de chique, uit (zo te zien) het begin van de vorige eeuw daterende woonwijk Westerbroek (foto 10) en het daaraan grenzende gelijknamige park, waarin we een exotisch jong gezinnetje nijlganzen tegenkomen (foto 11).

Dit park gaar haast naadloos over in de Scheveningse Bosjes. Pas na de begraafplaats St. Petrus Banden komen we weer in de stedelijke bebouwing. Na een korte stop bij het Vredespaleis steken we de stad door naar de finish op het Malieveld. Op de een of andere manier is men erin geslaagd om ook dit deel van de route, midden door het centrum en midden op een zonnige zaterdag, over rustige wegen te leiden. Dat hebben we elders wel eens anders meegemaakt. Druk is het wel op het Malieveld, waar we kunnen aansluiten bij het Bevrijdingsfestival (foto 15). Een ronduit schitterende dag in een prachtige omgeving!

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.