Cicero

2018-07-07_Vreeland

Vreeland, 07-07-2018 

22,5 km

Voor de liefhebbers hebben we vandaag twee routes aan elkaar geplakt. Het Vredelantsepad is een zogenaamd klompenpad en voert deels langs onverharde wegen en door weilanden. Vanuit Vreeland volgen we de Vecht in noordelijke richting tot aan het plaatsje Overmeer. We hebben onderweg beperkt uitzicht op de rivier (foto 1).

Bij ‘Kaas- en IJsboerderij De Willigen’ zijn wij ondanks het vroege uur welkom voor koffie. De mussen zwermen rond de boerderij, en een paar halsbandparkieten terroriseren de boomgaard (foto 2 en 3). Dit is een prettige en gastvrije omgeving om even bij te komen.

Maar we moeten verder, de weilanden in. We lopen de Hoekerpolder in, officieel een beschermd ‘vogelgebied’. Maar de boerin heeft ons al gewaarschuwd dat de vogelstand hier hard is achteruit gegaan. We komen bij onze eerste doortocht geen weidevogels van naam tegen, een enkele overvliegende scholekster daargelaten. Wel worden we een stukje achtervolgd door een kleine kudde koeien (foto 4).

We klimmen op naar de dijk langs het Amsterdam-Rijnkanaal, die we in zuidelijke richting aflopen. Onderweg kunnen we vaststellen hoe warm het is. De mussen zijn dan wel op het dak blijven zitten (foto 2), maar de kraaien vallen hier toch dood uit de boom (foto 5).

Vlak daarop komt de natuur toch weer onverwacht tot leven, in de vorm van een witte kwikstaart op het dak van een boerderijtje dat wij passeren tijdens onze volgende passage door de weilanden, op de weg terug naar Vreeland. Ik zie regelmatig kwikstaartjes die op de weg voor ons rondhippen, maar slaag er nooit in om die goed (en scherp) in beeld te krijgen. En nu zit er zo maar eentje rustig en stil op het dak te poseren… (foto 6).

Er is natuurlijk meer te zien dan vogels alleen. Schapen bijvoorbeeld, die hun eigen ‘klaagmuur’ uitgevonden hebben (foto 7).

Terug in Vreeland nemen we afscheid van een deel van onze wandelgroep, en gaan we met de overblijvers op weg voor het tweede deel van de dagtocht. We volgen de Vecht nu in zuidelijke richting, en lopen via Loenen naar Nieuwersluis. Daar steken we de rivier over, om via de andere oever terug te lopen naar Vreeland. Zo simpel als het klinkt is het ook: we lopen weinig kans om de weg kwijt te raken. Figuurlijk gezien dan. Letterlijk zijn we op een bepaald moment wel degelijk de weg kwijt. Als we vlak langs het water een pad denken te volgen loopt dit uit in de hoog opgeschoten bush waarin wij nauwelijks een pad kunnen herkennen. Foto 8 is slechts een voorzichtige impressie van de begroeiing die we moeten trotseren om onze tocht te vervolgen.

Na verloop van tijd komen we weer in kalmer water (foto 9) en lopen we zonder problemen onze tocht uit. Vanaf nu kunnen we onze aandacht weer aan belangrijker zaken wijden: het wk voetbal…

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's