Cicero - 2018-07-19

2018-07-19_Nijmegen

Vierdaagse Nijmegen 2018, 19-07-2018

30,4 km

Dag 3: Berg en Dal…

“Goedemorgen! Veel plezier vandaag!”

Aldus een willekeurige toeschouwer die zich te midden van de langstrekkende wandelaars heeft opgesteld. Het is nog geen acht uur in de ochtend, en zij is zeker niet de eerste of enige die ons uitzwaait of aanmoedigt. Het enthousiasme langs de route is massaal, vrolijk en oprecht. Al sinds de eerste dag stel ik vast dat ik nog nooit zoveel blije mensen bij elkaar gezien heb als hier langs de routes.

In het mooie zonnige weer fleurt alles nog eens extra op. Het is warm, zeker op de lange stukken zonder beschutting, zoals de kades langs de Waal of de Zuid-Willemsvaart, bij temperaturen die nauwelijks onderdoen voor de wandel-afstanden die we dagelijks voor de kiezen krijgen. Maar iedereen is op straat, in zomerjurk of korte broek, op blote voeten of teenslippers, met of zonder tuinslang om de passanten te verkoelen of van water te voorzien, met snoep, fruit, en weet ik wat we onderweg nog allemaal krijgen aangeboden.

Vandaag lopen we de ‘zeven-heuvelen-route’, genoemd naar het heuvelachtige terrein rond het plaatsje Groesbeek. Daar zitten pittige beklimmingen tussen. En we komen langs de Canadese militaire erebegraafplaats:

“Op vijf mei 1947 werd door de toenmalige koningin Wilhelmina de Canadese militaire erebegraafplaats in Groesbeek geopend. Op deze plaats liggen veel jonge Canadezen (en nog enkele andere nationaliteiten) begraven, die tijdens de Tweede Wereldoorlog hun leven gaven voor de bevrijding van Nederland. Met name liggen hier Canadezen die tijdens operatie Veritable - die op 8 februari 1945 van start ging - het leven lieten.
Tijdens de Vierdaagse, wanneer de route op de derde dag langs de Canadese begraafplaats voert, herdenken de militaire deelnemers van de Vierdaagse hun collega's uit de Tweede Wereldoorlog tijdens een ceremoniële herdenking.” (Bron: www.4daagse.nl)

We wandelen verder, door een mooi en glooiend landschap. Zo af en toe hebben we daar vrij uitzicht op (foto 5), maar meestal ontkomen we niet aan de extra toegevoegde elementen in beeld (foto 6-7). Het is niet anders. Ondanks de heuvels in het parcours stappen we goed door, en bij onze intocht in Nijmegen lopen we eens een keer niet vast in opstoppingen richting finish. Zodat we vandaag veel eerder binnen zijn dan gisteren. En ik ben uiteraard wel moe, maar voel me fitter naarmate de week vordert.

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.