Cicero

2018-07-21_Muiderberg

Muiderberg, 21-07-2018 

11 km

Wie dacht dat wij na het voltooien van de Nijmeegse Vierdaagse op onze lauweren zouden gaan rusten heeft het mis. We gaan de uitdaging aan om vandaag gewoon weer mee te lopen in het schema van onze wandelgroep. Fysiek voelt het goed en het belooft wederom een prachtige warme zomerdag te worden, dus zorg ik ervoor om 09.00 uur in Muiderberg op te duiken. Wat overigens nog een klein wonder mag heten, omdat mijn autonavigatie niet voorbereid is op recente wijzigingen in het wegennet in deze omgeving. Deels improvisatie, en (groten-)deels geluk brengen mij toch nog tijdig aan de start.

O, Echo, wonder van deez' dreven / Reeds eeuwen hield gij krachtig stand / Wat ook verging, gij zijt gebleven / Nog roemt men u in ieder land.

We beginnen onze wandeling zo ongeveer in de ‘echo-tuin’ van Muiderberg. Deze speciale tovertuin dateert oorspronkelijk uit 1660. De graffiti op het toegangspoortje lijkt me later toegevoegd (foto 1), de rest blijkt ook niet origineel:

“In Muiderberg is een zogenaamde Echo-muur te vinden in het Echo-bos, een bebost terrein aan de westrand van het dorp direct gelegen tegen de IJsselmeerdijk. De huidige Echo-muur is een vervanging van een eerder bouwsel en dateert uit omstreeks 1800.” (bron: Volksverhalen Almanak)

Als we genoeg echosignalen hebben uitgezonden (en er verdomd weinig hebben teruggekregen…) dalen we af naar het Gooimeer, en volgen kilometers lang de kustlijn in oostelijke richting (foto 2-7). Aan de overzijde is op een aantal punten de bebouwing van Flevoland te zien, en op weer andere punten wat anders, zoals een kleine kolonie aalscholvers (foto 7). Op die kleine details op enige afstand is mijn camera niet voorbereid. Maar nu ik erop gewezen heb kunnen de vogels met een beetje goede wil en de nodige verbeelding vast wel worden teruggevonden op mijn foto.

Als we genoeg hebben van het staren over het mooie meer, en van het struinen door de hoge begroeiing langs haar randen, waaronder een substantieel aandeel brandnetel en braamstruik, wenden we onze blik en pas weer landinwaarts. We lopen terug over de grasdijk langs de “Binnendijksche, Overscheensche, Berger- en Meentpolder”. Dat is een hele mond vol. Misschien zijn het wel 4 afzonderlijke polders, al lijkt het daar niet op als ik de landkaart bekijk.  Vanaf de uitgedroogde grasdijk hebben we in elk geval een mooi uitzicht over deze polder(s) (foto 8-9).

Om de wandeling compleet te maken nemen we aan het eind nog even een stukje bos mee, waarin we (uiteraard, zou ik haast zeggen) ook even de weg kwijt raken. Als we weer tevoorschijn komen staan we bij het “Rechthuis”, een monumentaal pand dat in het verleden dienst gedaan heeft als gerechtsgebouw / station. Nu is het heel toepasselijk een hotel-restaurant, zodat wij ons op het schaduwrijke terras aan de koffie kunnen zetten.

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's