Cicero

2018-08-25_Werkhoven

Leientocht, Werkhoven 25-08-2018 

16,5 km

Het wervingsbericht voor de wandeling van vandaag schrijft: “De 7e Leientocht vormt een onderdeel van het project ’t Dak van Werkhoven’. Het is een van de activiteiten, die in het dorp georganiseerd worden, ter restauratie van het leien dak van de RK kerk, een honderdtien jaar oud gemeentelijk monument.” Opvallend. Twee jaar geleden liepen wij hier ook, bij de 5^e Leientocht, en destijds meldde ik al dat de ‘spaaractie’ blijkbaar niet zo voorspoedig verliep. Ik hoop maar dat het dak van de kerk het nog even uithoudt. Aan de andere kant kun je ook concluderen dat men in ieder geval op tijd begonnen is met sparen, als de kerk dit meerjarenplan aankan.

Aan onze (sub-)tropische zomer lijkt inmiddels een eind te zijn gekomen. Als ik opsta is het grijs en duister. Buiten regent het. Dat is weer even wennen na ‘de grote droogte’. Oké , we zijn er (nog) niet op ingesteld, maar we wisten dat het weer zou komen. Dus doen we net of er niets aan de hand is en gaan we welgemoed op pad. En in eerste instantie blijkt het ook alleszins mee te vallen. Het is droog als ik van huis ga, en onderweg breekt regelmatig het zonnetje door.

Voorzichtigheidshalve kiezen we toch voor de 15 kilometer-variant (waar we 2 jaar geleden nog ‘de dertig’ liepen). De route voert ons door een soort coulisselandschap, met veel waterlopen en weilanden (foto 1-3). Heel anders dan de vorige keer, toen we vooral door bossen en over landgoederen liepen. We hebben geen spijt van onze keuze. Na verloop van tijd belanden we in de fruitteelt, en lopen we tussen de appel- en perenbomen. Liepen we in het voorjaar speciale ‘bloesemtochten’, nu is het zo ongeveer oogsttijd, met de rijpe vruchten aan de bomen (foto 5). Daarachter hebben we vaak zicht op de karakteristieke watertoren van Werkhoven (foto 4). De luchten worden inmiddels dreigender, het licht mooier…

Dat kan natuurlijk niet goed blijven gaan, en dat doet het dus ook niet. Er breekt een gigantische hoosbui los, die binnen de kortste keren alles en iedereen schoonwast dan wel wegspoelt (foto 6). Wie niet verdrinken wil zoekt beschutting onder de bomen. Tot ons geluk begint het onweer pas als de regen alweer gestopt is, en we weer de open ruimte kunnen kiezen. Het licht is nu totaal anders: foto 7 is exact 12 minuten na foto 6 gemaakt, plusminus 100 meter verder langs dezelfde weg.

Maar even gauw als deze eerste bui is overgedreven volgt de tweede, en daarna een derde. Kort en hevig zijn ze, en net als je denkt op te drogen krijg je een nieuwe plens water over je heen. En daarna weer dat prachtige licht! Dat past allemaal niet in mijn selectie, dus presenteer ik alleen nog een uitzicht op de Oude Kromme Rijn en een Zicht op de kerktorens van Werkhoven achter de fruitbomen (foto 8-9).

Als we aankomen zijn we nog niet geheel opgedroogd. Sterker nog: de deelnemerskaart die we bij het startbureau – de pastorie van betreffende leien-dak-kerk – moeten inleveren is zeiknat. Voer genoeg voor verhalen over heroïsche dagtochten…

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's