284,934 visitors
328,479 page views
1.15 page views / visitor

 

Cicero

You are here:   Home > Wandelblog 2018 > 2018-09-29_Buren

2018-09-29_Buren

 

Torentocht vanuit Buren  29-09-2018 

21,5 km

 

We lopen vandaag een “Torentocht” die blijkbaar jaarlijks georganiseerd wordt door de Stichting Oude Gelderse Kerken. Aan de hand van een aantal keuzemogelijkheden kunnen we zelf de lengte en volgorde van onze route samenstellen, en zo van kerk tot kerk, en van dorp naar dorp lopen. Wij kiezen in eerste instantie voor het traject Buren – Zoelen, een afstand van 9,5 km. Daar splitst de groep zich op. Een deel loopt – via een andere route – direct terug naar Buren, terwijl de rest eerst het traject Zoelen – Erichem bewandelt, en aansluitend vanuit Erichem met een omweg terug naar Buren loopt. De eerste variant ‘beloopt’ in totaal 16,5 km, de tweede 21,5… Voor elk wat wils derhalve.

Eigenlijk zouden we vroeger moeten opstaan voor onze wekelijkse wandelingen. Nu rijd ik ’s morgens naar het startpunt, terwijl om mij heen mysterieuze mistflarden over de weilanden drijven. Bovendien kijk ik recht in een opkomende zon. Tegen de tijd dat wij daadwerkelijk op pad zijn in de buitengebieden is die grondmist al grotendeels in zonnewarmte opgelost. Dat levert aangename wandelomstandigheden op, maar bederft mijn mistige landschappen.

Op naar Zoelen dan maar. We lopen hier door een gebied met veel fruitteelt. In tegenlicht zie je nog iets terug van de ochtendnevel (foto 1). De ‘normale’ landbouw-gewassen als tarwe en mais zijn al gerooid, zodat we veel kale gronden passeren waar ter overbrugging naar het nieuwe seizoen jong gras gezaaid is (foto 2-3). Maar het fruit gedijt hier in alle vormen en groeifasen (foto 4-8). Op dit moment is de appeloogst gaande, en die lijkt ons overvloedig.

In Zoelen lopen wij de Stefanuskerk binnen voor een stempel op onze controlekaart, en uiteraard voor koffie. Tussen de klassieke kerkbanken tref ik een oud exemplaar aan van de Statenbijbel. Alleen daarom al is deze tocht de moeite waard. Verder is de kerk niet echt bijzonder… Door naar Erichem dan maar. Het is opvallend dat we wel veel uitgestrekte graslanden zien, maar bitter weinig vee. En de exemplaren die we tegenkomen staan juist op kleine ingesloten stukjes wei (foto 9). De blik omhoog richtend nemen we in de verte een witte kwikstaart waar, waar ik behoorlijk op moet inzoomen om die herkenbaar in beeld te krijgen (foto 10).

Voor we het weten zijn we in Erichem, bij het rust- en controlepunt in de St. Joriskerk. Hier ontvangen we de aanwijzingen voor het laatste deel van onze route, terug naar Buren. Een paar straten verderop lopen wij op het Notenlaantje en onder notenbomen, met uitzicht op een wat vreemde bebouwing (foto 11). En nu we het over noten hebben, eerder op de dag kocht ik langs de weg al een grote zak walnoten… Genoeg daarover, we moeten verder. Al gauw trekken we weer door weidse landschappen en langs meanderende waterstromen (foto 12). Als we ons bij de St. Lambertuskerk afmelden zijn we terug in het dorpscentrum waar we een aantal uren eerder van start gegaan zijn.

De kerktorens, waarnaar de tocht vernoemd is, hebben geen foto-sporen achtergelaten in mijn reportage. Dat laat onverlet dat deze expeditie ons goed bekomen is.

 

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's 

 

 

 

 

Wandelblogs

 

 

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik  met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers". 

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden... 

Sorry daarvoor.

   


 

 

boekenkat

 

Mijn boekenka(s)t(t)en

 

 

 

 

 

 

 

 

 Extra's

 

Rome revisited

Een reisverslag

 


  

Zes dagen Dublin

Een reisverslag

 


  

Weerzien in Petersburg

Een reisverslag

 


  

Omweg naar Moskou 

Rusland

Een reisverslag

 


 

Rondreis door Ierland


Een reisverslag

 


 

Zeven dagen in Rome

 

Een reisverslag

 

 

 

 

Copyright © Paul Lamandassa 2007-2024 | Powered by CMSimple| Template: ge-webdesign.de| Login