Cicero

2018-10-20_Renswoude

Grebbelinie rond Renswoude

20-10-2018  - 16 km

Onderweg naar Renswoude komt de buitentemperatuur volgens meting niet boven de 3 graden Celsius. De wachtpost bij het bezoekerscentrum Grebbelinie (foto 1) ziet er in zijn tropenuniform (?) een stuk minder kouwelijk uit dan wij ons voelen op dit moment. Misschien hallucineer ik, want ook mijn eerste landschaps-indrukken doen tropisch aan (foto 2). Mijn koude handen helpen mij echter al gauw uit mijn tropenkolder, zodat ik weldra weer met beide voeten op de ijzige poldergrond sta, terwijl ik uitkijk op een nevelige verdedigingswal (foto 3):

“Terug naar het verleden en wandelen over de liniekaden en langs forten en werken van de Grebbelinie rond het dorp Renswoude. Dat is genieten van de natuur en de stilte. Deze oude verdedigingslinie die van Rhenen via Amersfoort naar Bunschoten loopt is cultuurhistorisch nog altijd van grote waarde en goed zichtbaar in het landschap. De voorheen kale kades zijn nu vooral begroeid van groot belang als ecologische verbindingszone. Ze worden bewoond door vele soorten vogels, vlinders en amfibieën.” (Mooisteroutes.nl)

Inmiddels wordt de zon wat warmer, en worden wij nieuwsgierig aangestaard door moeder-koe en kind (foto 4). Op onze beurt spotten wij een uil in een kale boomtop (foto 5). Tenminste, dat denk ik in eerste instantie. De vogel zit zo ver weg dat ik ‘m nauwelijks kan zien. Waarom ik denk dat het een uil is, weet ik niet, en daar begin ik ook direct alweer aan te twijfelen. Maar gelijk daarop lopen we langs een boerderij met twee gebeeldhouwde uilen aan de oprit: dit zal dus wel een uilenpolder zijn… Pas later thuis, als ik kan inzoomen op de foto en ik vergelijkingsmateriaal opzoek in mijn vogelgidsje, zie ik dat het een buizerd is. De uitvergroting is natuurlijk waardeloos van kwaliteit, maar toch mag hij in de selectie, als eerste roofvogel die ik ooit heb vastgelegd. De tweede volgt al snel, boven op een lantaarnpaal, maar die is even slecht en valt dus af.

Doorlopen maar. Na verloop van tijd beklimmen wij de liniekaden, en zullen daar, met enige onderbreking nu en dan, op blijven lopen tot aan het eindpunt van onze route. In praktijk blijken het smalle paadjes op de opgeworpen dijken of ‘kaden’ die omzoomd zijn met smalle bosranden waar doorheen we af en toe een blik op de omgeving kunnen werpen (foto 6-7). Zo wandelen we over de Grebbekade en de Groeperkade, doorkruisen we de ‘vesting’ Werk aan de Engelaar (foto 8), en gaan dan verder over weeral de Groeperkade en aansluitend de Slaperdijk. In deze omgeving kunnen volgens berichten ijsvogels worden waargenomen. Veel meer dan wat mussen en mezen zien we echter niet. Wel veel kippen in de weilanden aan de voet van de kades, waarschijnlijk van het merk ‘vrije uitloopkip’ (geen foto in de selectie). Als wij uiteindelijk terugkeren in het Fort aan de Buursteeg zijn de manschappen inmiddels ontwaakt en in peloton opgesteld (foto 9).

We genieten nog even op het terras van het Grebbelinie bezoekerscentrum dat sinds kort binnen het fort gevestigd is. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 16 graden, en de koffie is goed.

Al met al een prachtige wandeling door een vaak intrigerend cultuurlandschap!

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's