Cicero

2018-12-01_Schalkwijk

Schalkwijk 01-12-2018 

10 km

Om bij het eind te beginnen: als wij niet op het laatste moment een biologische boeren buurtsuper gevonden hadden waar we koffie kunnen drinken, zouden we alweer voor twaalven in de ochtend thuis geweest zijn. Zo kort is de wandeling vandaag. Pogingen om onze route onderweg te koppelen aan een naastgelegen ‘klompenpad’ lopen met name stuk op wat ik maar het Sinterklaasvirus zal noemen. Men wil op tijd thuis zijn voor dit kinderfeest, en is bang dat de voorgestelde aansluitingen onze route onoverzichtelijk lang zullen maken. Zodoende lopen we, naast wat extra wandelkilometers, het spectaculaire “verdronken bos” mis, dat hier ergens in de omgeving moet liggen (geen foto’s).

Genoeg gezeurd nu over wat wij allemaal niet gezien en meegemaakt hebben. Wat hebben zij dan wel gewonnen, Pierre?

Het Lint- en Liniepad:

“Ontdek het mooie buitengebied van Schalkwijk. Wandelen door weilanden, langs een lint van boerderijen en de forten van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Geniet van weidse uitzichten… Klompen aan, rugzak op en gaan.” (uit de bijsluiter bij de route)

Weidse uitzichten genoeg, en in wat een geweldig winterochtendlicht! We hebben de keuze uit sfeervol tegenlicht (foto 1) of zon-beschenen, min of meer verzadigde landschapskleuren (foto 2). De op een boerenstulpje gelijkende bebouwing op het land blijkt bij nadere beschouwing een betonnen bunker. En dit is nog slechts de aanlooproute tot de grote verdedigingswerken van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Even verderop treffen we het grote landsverdediging-complex Werk aan de Groeneweg, met zijn talloze bunkers, inundatieplassen en honderden meters lange loopgraven (foto 3-5). Ik kom ogen tekort en ervaar, terwijl de groep intussen gestaag doormarcheert, de effectiviteit van dit kronkelende loopgravensysteem. Binnen de kortste keren ben ik mijn peloton uit het oog verloren en loop ik, als ik een verkeerde afslag kies, een totaal verkeerde kant op. Haastig keer ik op mijn schreden terug en probeer ik – inmiddels tot looppas opgeschakeld – een ander gangpad. Daar krijg ik godzijdank een achterblijver in zicht, net voordat die weer een hoekje om gaat. Gered! Quasi nonchalant sluit ik mij even later bij de groep aan, slechts licht nahijgend.

We beklimmen de dijk, en staan dan aan de Lek. Ik heb dit waarschijnlijk al eens eerder gemeld, maar op deze rivier ben ik echt verliefd. Breed, statig en betoverend mooi onder werkelijk alle weersomstandigheden! Vanaf de dijk fotografeer ik hem twee kanten op (foto 6-7). Kort daarop laten we de stroom weer achter ons, en lopen we langs Fort Honswijk (geen foto’s) naar de restanten van de Lunet aan de Snel, een ander stuk verdedigingswerk (foto 8).

We kuieren langs het Inundatiekanaal, met (aan de andere kant) uitzicht op weiden en fruitbomen (foto 9). Halverwege dit kanaal slaan we af, en waden we door een nieuw beplankt plassenstelsel in de richting van ons uitgangsdorp Schalkwijk (foto 10-11).

Daar komen we – zoals gezegd – aan op een tijdstip dat nog geen enkele fatsoenlijke kroeg de deuren geopend heeft. Zodat wij ons heil moeten zoeken in de boeren-buurtwinkel (foto 12).

Mooi was de tocht, maar erg kort!

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's