Cicero

2017-01-14_Vinkeveen

Vinkeveen 14-01-2017

13,5 km

De weersverwachting spreekt van buien met een winters karakter, bij een stevige wind. Vorige week hebben we onze wandelstart van dit nieuwe jaar vanwege sneeuw en ijzel moeten uitstellen. Dat zal ons niet nogmaals overkomen, zodat we – en petit comité weliswaar – besluiten om vandaag in ieder geval de elementen te trotseren. Welgemoed melden we ons derhalve bij de door WSC De Verbinding georganiseerde Weide Winterwandeltocht:

“U wandelt individueel of in kleine groepjes over verharde en onverharde wegen, wandelpaden, boerenlandpaden, graspaden en dijkjes. Loop langs de riviertjes de Holendrecht, de Waver, de Winkel en de Angstel, het Abcoudermeer en de Vinkeveense plassen. Ervaar dit waterrijke, groene gebied!”

Uit de verschillende trajecten die de wandelclub ons aanbiedt kiezen wij, met het oog op de nattigheid, de voorzichtige variant van 13 kilometer over verharde wegen. En afgezien van een regenbui bij het startpunt verloopt alles in eerste instantie voorspoedig. Het klaart op, de wolken worden door de wind uiteen gedreven, en er breekt zelfs een zonnetje door. Op enkele delen in het parcours na, waar de regen op het asfalt is aangevroren en de weg daardoor glad en glibberig, zijn dit prima wandelomstandigheden. Al fluitend en zingend volgen wij het voor ons uitgezette pad.

Helaas echter mag onze voorspoed niet duren. Na verloop van tijd zien wij achter ons een dreigend grijs wolkendek aangroeien tot donkere onweerslucht. Nog voordat wij het dorp Abcoude bereiken, halverwege de route, worden we geteisterd door hagel en bliksem. Wij onderbreken onze tocht in een knusse dorpsherberg, waarvan mij de naam helaas ontschoten is. Als we weer verder trekken begint het al snel weer te regenen. Op de regen volgt natte sneeuw, die in steeds grotere hoeveelheid naar beneden dwarrelt en door de wind in ons gezicht en door de kleren geblazen wordt. Ik heb weer eens onvoldoende beschermende kleding aan (is het onmacht of gewoon laksheid?), en voel me verkleumen in mijn natte kleren. Er zit niet anders op dan stevig door te stappen, op weg naar de finish, waar ons een warme opvang wacht.

Opdrogen lukt niet in zo korte tijd, maar de warme koffie en een gezellig nagesprek dringen de doorstane ontberingen al snel naar de achtergrond. En wat de fotoserie betreft: daarin zijn met name de mooie weersomstandigheden te zien. De laatste 3 foto’s brengen het naderend noodweer in beeld, dat ons inhaalt net voordat we het dorp Abcoude bereiken (foto 9). Daarmee stopt mijn reportage, en start het overleven. Deze omgeving is inderdaad “waterrijk” te noemen, zo is nu ook onze ervaring…

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's