Cicero - Wat vooraf ging...

Wat vooraf ging...

Omweg naar Moskou

een reisverslag

Een half jaar hebben we ons voorbereid op de reis. We hebben een taalcursus “Russisch voor beginners” ingekocht, en daar wekelijks enige uren aan besteed. We hebben op last van Michiel Krielaars door Het brilletje van Tsjechov gekeken.We hebben Animal Farm van George Orwell gelezen, De nieuwe Tsaar over Vladimir Poetin, De meester en Margarita van Boelgagov, Aantekeningen uit het dodenhuis van Dostojevski, De kozakkentuin van Jan Brokken, het handboek Moderne Russische literatuur, de door Julian Barnes geromantiseerde biografie van Sjostakovitsj, De lady Macbeth uit het district Mtsenk van Leskov, De revisor van Gogol, De bronzen ruiter van Poesjkin, en zo nog wat meer literatuur uit of over Rusland. We hebben toeristische stedengidsjes aangeschaft, en zelfs wodka leren drinken…

We zijn dus al helemaal in de stemming tegen de tijd dat we op weg gaan. Trein- en bootreizen zijn geboekt, hotels gereserveerd, de visa voor de Russische Federatie en voor Wit-Rusland zijn binnen. Het stramien ligt vast, de uitvoering mogen we zelf bepalen. Twaalf dagen hebben we er voor uitgetrokken. Via Kopenhagen, Stockholm en Helsinki gaan we naar St. Petersburg en uiteindelijk naar Moskou. En over Minsk, Warschau en Berlijn weer terug naar huis.

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.