Cicero - 2023-05-18

2023-05-18_Noorden

Hemelvaart in De Groene Jonker

18-05-2023

Zonsopkomst vandaag is om 05.42 uur. Rond die tijd komen we ook aan bij het Zuid-Hollandse plaatsje Noorden, aan de Nieuwkoopse plassen (foto 1). Ik ga 'dauwtrappen' in natuurgebied De Groene Jonker,samen met mijn ‘parttime huisgenoot’.

Het is weliswaar een heldere ochtend, maar er staat een kille wind. Dat realiseren we ons te laat, zodat we daarop niet gekleed zijn en al snel en langdurig lopen te blauwbekken. Het is nog uitermate rustig op dit tijdstip, wat ‘bezoekers’ betreft. Volgens mij zijn wij vooralsnog de enigen hier ter plaatse.

In eerste instantie zien we trouwens ook weinig vogels. De grote plassen zijn nagenoeg ontvolkt, en vanuit de brede rietkragen komt ook niet veel tevoorschijn. We houden ons groot, en volgen quasi onaangedaan het slingerende pad door dit prachtige vogelreservaat. Uiteindelijk krijg ik toch een rietzanger in beeld, en lang genoeg ook om die naar behoren te fotograferen (foto 2).

Dan opeens zie ik een vogel op een wuivende rietpluim die qua gedrag en houding afwijkt van de ‘usual suspects’ als rietgors en -zanger, karekiet of snor (foto 3). Het tegenlicht, en het feit dat de vogel met de rug naar ons toe zit maakt de herkenning in eerste instantie niet eenvoudiger. De vogel vliegt op en strijkt wat verderop weer neer. Nu is het duidelijk: een blauwborst! Of nauwkeuriger: een witsterblauwborst, zoals de lokale (Nederlandse) variant officieel genoemd moet worden.

Onze blauwborst heeft er duidelijk zin in. Vanaf zijn hoge, duidelijk zicht- en hoorbare plekken zingt hij bijna onafgebroken zijn verlokkende lied. “Zang begint met herhaling van struu, gevolgd door melodieuze mengeling van heldere klanken met imitaties van andere soorten” (Zakgids vogels van Nederland en België). Prachtig om te horen en te zien. Ik sta echt op de ‘eerste rang’, en zolang ik de nodige afstand en terughoudendheid in acht neem stoort de vogel zich niet aan mij. Alle gelegenheid tot fotograferen dus. De resultaten zijn er dan ook naar (foto 4-8).

Daarmee is mijn dag (uiteraard) helemaal geslaagd. De rest van mijn (fotografische) bezigheden leveren weinig op, maar dat maakt mij ook niets meer uit. Ik maak nog een ‘sfeerfoto’ tot besluit van mijn serie (foto 9), en daarmee nemen wij afscheid van dit vogelparadijs. Onze ‘hemelvaart’ zetten we elders voort.

Bekijk de foto's

...

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.