Cicero

You are here:   Home > Wandelblog 2023 > 2023-08-23_Nijmegen

2023-08-23_Nijmegen

 

Limes en ‘N70 trail route’ Nijmegen

2023-08-23

40 km

 

Ik stap maar (weer) eens uit mijn ‘comfort zone’ om een trainings-wandeltocht te maken door de heuvels ten oosten van Nijmegen, ter voorbereiding op het Noord-Spaanse landschap. Feitelijk speelt het hele leven zich af buiten mijn ‘comfort zone’, maar dit terzijde.

In de trein naar de startplaats open ik de luisterversie van mijn lijfboek voor de ‘Camino’, De omweg naar Santiago. Hierin doet Cees Nooteboom verslag van zijn reizen door Spanje, en van zijn ervaringen en overpeinzingen daarbij. Die overpeinzingen zijn steevast van (cultuur-) historische en morele aard. Nootebooms ‘reisverslag’ is één grote poging om de in zijn ogen weerbarstige Spaanse natuur, cultuur en geschiedenis te ontrafelen. Ik neem dit luisterboek weer mee op mijn aanstaande wandeltocht in Spanje, als een soort achtergrondmuziek op mijn weg. Deze ochtend moet het mij alvast de juiste sfeer en motivatie brengen voor mijn trainingskamp.

Ik wandel vanuit Nijmegen. In eerste instantie volg ik de route van het ‘Romeinse Limespad’, dat zich door de stad kronkelt, op weg naar het heuvelige achterland en de Duitse grens. Op een steenworp afstand van mijn startpunt, Nijmegen CS, tref ik een Dali-Giacometti-achtige figuur, waarin ik nu – met wat goede wil – de apostel Sint Jacobus meen te moeten herkennen, de inspirator en naamgever van alle pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela (foto 1). Dat komt goed uit, want daarheen ga ik ook op weg!

De vervolgens voorbij trekkende christelijke, Romeinse en maritieme gedenktekens (foto 2-7) sluiten in hun gezamenlijke culturele mengvorm wonderwel aan bij de Sint-Jacobus mythe. Je moet er alleen even oog voor hebben om ze in het ‘juiste’ perspectief te plaatsen…

Ik verlaat de stad, en loop landelijk via het plaatsje Berg en Dal richting Duitse grens (foto 8). Het gebied wordt van lieverlee steeds meer geaccidenteerd, zodat ik uiteindelijk bezweet en redelijk amechtig hijgend de Duivelsberg beklim. Hier ligt het eindpunt van het Nederlandse deel van de Romeinse Limesroute, en hier ook stap ik over op de ‘natuurwandeling N70’, een ‘uitdagende trail route’ voor wandelaars, hardlopers en mountainbikers…(foto 9). Ik ben inmiddels 15 kilometer onderweg, en heb even moeite om mijn draai te vinden bij de routewijziging. Pas na enige ‘trial and error’ vind ik mijn weg, en nog pas later de manier om enigszins relaxt de route te kunnen duiden. Wederom een leermoment, jawel, dat mij te pas moet komen als ik binnenkort in den vreemde min of meer op eigen kracht mijn weg moet zien te vinden.

Fysiek zwaar is ie ook, deze route met al zijn hoogteverschillen over ongeplaveide paden. Totaal afwijkend van wat ik door het jaar heen loop in den lande. Ik besef nu weer hoe anders het wandelen in Spanje is, en oefen me daarom in de van de ‘Hollandse’- zeer afwijkende ‘camino-pas’.

Vorig jaar besloot ik op basis van een soortgelijke ervaring kort daarop een extra (dubbele) ronde te lopen, met een vervelende knieblessure tot gevolg. Met dat in gedachten lijkt het mij raadzaam om dit jaar die valkuil te vermijden.

Terug op de Duivelsberg is het nog zo’n 7,5 kilometer naar het treinstation Nijmegen CS. Ik moet derhalve nog even een mentale en fysieke hobbel zien te nemen. Maar als dat eenmaal volbracht is heb ik een kleine 40 kilometer in de benen, waaronder het (relatief) zware natuurpad N70. Het begint er dus echt weer op te lijken. Klaar voor het grote(re) werk?

 

Bekijk de foto's

 

...

 

 

Wandelblogs

 

 

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik  met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers". 

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden... 

Sorry daarvoor.

   


 

 

boekenkat

 

Mijn boekenka(s)t(t)en

 

 

 

 

 

 

 

 

 Extra's

 

Rome revisited

Een reisverslag

 


  

Zes dagen Dublin

Een reisverslag

 


  

Weerzien in Petersburg

Een reisverslag

 


  

Omweg naar Moskou 

Rusland

Een reisverslag

 


 

Rondreis door Ierland


Een reisverslag

 


 

Zeven dagen in Rome

 

Een reisverslag

 

 

 

 

Copyright © Paul Lamandassa 2007-2024 | Powered by CMSimple| Template: ge-webdesign.de| Login