Cicero

XIV Vilanova de Arousa

Camino Portugues: Armenteira - Vilanova de Arousa

18 september 2021

Dag 15  Armenteira – Vilanova de Arousa (25 km)             Vanaf ons overnachtings-klooster gaan we per taxi terug naar het Armenteira klooster, vanaf daar vervolgen wij onze route. Via een sprookjesbos met stromende beekjes en klaterende watervallen lopen wij weer omlaag. Via de kust bereiken wij het vissersdorpje Vilanova de Arousa.

Alles is droog. Om 7.30 uur rijdt de taxi voor, en om acht uur zijn we weer terug op de Monte Castrove, bij het klooster van Armenteira. Het schemert nog. Zo gauw we het bos inlopen merken we dat het eigenlijk nog te donker is om op pad te gaan. Maar we zetten door. We lopen over een rotsachtig paadje dat net zo snel en wild daalt als het beekje dat wij volgen. De duisternis maakt alles om ons heen wazig, onscherp de beweging in de camera, mysterieus als de afdaling vanuit het klooster naar de wereld aan de voet van de berg. Ik moet aan Dante denken:

“Midden in het leven was ik van het rechte pad geraakt. Toen ik mij hervond, stond ik in een donker bos, zo wild en woest en ondoordringbaar: daar zijn geen woorden voor.”

De afdaling is mooi, op bepaalde stukken zelfs spectaculair, maar niet zo moeilijk of gevaarlijk als waarvoor we gewaarschuwd zijn. Eigenlijk sluit dit eerste stuk naadloos aan op de etappe van gisteren. Die bestond weliswaar voornamelijk uit klimmen, maar er waren ook venijnige stukjes afdaling. En door de regen waren die eigenlijk lastiger dan vandaag.

Eenmaal beneden pikken we de mensen op die niet mee zijn afgedaald, en lopen we – veelal vlak – de einder tegemoet. Deze ‘variante espiritual’ is veel minder druk dan de andere routes. Wat zou daarvan de reden zijn? Het is hier mooi genoeg, zoals ook de ‘bijsluiter’ van deze etappe meldt:

Van Armenteira naar Pontearnelas loopt de pelgrim de ‘Route van steen en water’, die door een natuurlijk landschap van grote schoonheid voert. Op dit pad, dat in de schaduw van de bomen ligt, rusten oude watermolens op de oevers van de rivier. Tuinen en wijngaarden kondigen de nadering aan van de zeearm bij Arousa. Na een wandeling van 24 kilometer bereikt de pelgrim de stranden en de bebouwing van Vilanova.

En aldus geschiedde… Af en toe betrekt de lucht en dreigt er regen, maar meer dan een paar losse spetters valt er vandaag niet. We komen aan bij de baai van Arousa, lopen die tegen de klok in om, steken de engte over via een wat ik wil omschrijven als ‘pelgrimsbrug’, en zijn dan in onze plaats van bestemming. De brug noem ik zo, omdat die mij doet denken aan de bruggen op oude Japanse prenten, en aan de daarop gebaseerde werken van Van Gogh. En omdat wij erover gaan, natuurlijk…

We treffen het, want gelijk na de ‘pelgrimsbrug’ is er een terrasje waar ze bier serveren. Pas nadat we onze dorst gelest hebben lopen we door naar ons hotel, Bradomin genaamd. Ik krijg daar een riante zolderkamer op de vijfde verdieping. Zo hoog komt de lift zelfs niet! Slecht verlicht door wat onlogisch geplaatste lampjes, met aan elke zijde een klein dakraam, afgeschermd tegen de zon. Uitzicht over stad en baai. En op de naam van het HO_EL …

Binnen heb ik een badkamer met douche. Heerlijk, na 9 uur en 25 wandelkilometers onderweg te zijn geweest. 

Bekijk de foto's