Cicero

Woerden - Utrecht

Romeinse Limespad - etappe 4

Woerden – Utrecht - 32 km

09-06-2021

Zodra ik het punt bereikt heb waar ik vorige week mijn Limes-loop heb afgebroken, blaast de heraut vanuit zijn hoge boom mijn aftocht (foto 1). Ik wandel door het stadscentrum van Woerden, en vind daar vrij onverwacht het pad langs de Oude Rijn terug. Dit pad zal ik volgen tot buiten de stad. Van lieverlee verandert de sfeer rond de rivier van een stadslandschap in een meer landelijke omgeving (foto 2). Op het moment van passeren wordt hier in mijn bijzijn een kleine brasem opgevist (als ik de naam tenminste goed onthouden heb; of is het toch een barbeel? Foto 3). Ook de oevers krijgen een steeds landelijker aanblik, getuige deze vlinder te midden van geelgroene voorjaarskleuren (foto 4; bont zandoogje?) en de statig oprijzende witte margrieten (foto 5). 

Ik dwaal nu tijdelijk af van mijn grensrivier, waardoor het leven gelijk wat minder kleur krijgt. Bij Harmelen vind ik de stroom terug, en daarmee ook de weelderige oeverbegroeiing (foto 6-7). Vogels hoor ik ook volop, maar die krijg ik vooralsnog nauwelijks in beeld. Pas op de lange rechte weg tussen Harmelen en De Meern heb ik zicht op achtereenvolgens de huismus, de scholekster en de aalscholver (foto 8-10).

Het plaatsje De Meern passeer ik ‘onderlangs’ via een uitgestrekt trim-parkbos. In de buitenwijken zie ik regelmatig kleine monumenten met daarop verwijzingen naar de historische Romeinse Limes, maar die zijn visueel net te weinig pakkend om ze in mijn fotoselectie op te nemen. Dat verandert drastisch bij een gebied genaamd Hoge Woerd in het stadsdeel Leidsche Rijn. Hier lijken kosten noch moeite gespaard om de Romeinse achter- en ondergrond naar boven te halen. Er is een heus ‘castellum’ nagebouwd (foto 11-12), waar ook de scheepsromp van de opgegraven Romeinse platbodem De Meern-1 bewaard wordt (foto 13). Een heropgerichte Romeinse wachttoren maakt de pseudo-historische site compleet (foto 14). Na een ter plaatse geserveerde zwarte koffie, hier slechts verkrijgbaar onder de Italiaanse naam lungo (het verband wordt mij pas achteraf duidelijk), vervolg ik mijn pad. De wetenschap dat ik hier slechts op een steenworp afstand van mijn woning verkeer verdring ik maar even. Ik moet vandaag nog verder! 

Via de Muntbrug over het Merwedekanaal (foto 15) kom ik de grote stad binnen, en vervolg ik mijn route langs de Leidsche Rijn, zoals de grensrivier inmiddels heet. Ik loop richting centrum van de stad, alwaar ik moet ‘overstappen’ op de Oudegracht, die de verbinding vormt met de Vaartsche Rijn. Maar zover ben ik nog niet. Als ik de Catharijnesingel oversteek, word ik verrast door een puttertje dat mijn pad kruist (foto 16). Dit bontgekleurde vogeltje wekt bij mij altijd een gevoel van blijheid op. Euforisch kniel ik derhalve neer voor de Gertrudis kathedraal, waardoor ik tegelijkertijd de uitbundige bloemenweelde langs het pad in beeld kan brengen (foto 17).

Verderop blijkt de Domtoren geheel verborgen te gaan achter bouwsteigers en afdekzeilen. Ik loop een rondje om toren en kerk, maar als ik door wil steken door de binnentuin van de kerk word ik teruggestuurd door een norse prefect die wil afsluiten. Geen probleem, dan loop ik om via het Pausdam. Daar kan ik dan gelijk even paus Adriaan VI begroeten bij zijn ‘paushuize’ (foto 18). Daarna wandel ik op mijn gemak richting treinstation Vaartsche Rijn, alwaar ik deze Limes-etappe vandaag afbreek. Volgende keer meer….

Bekijk de foto's