Cicero - 2015-09-12

2015-09-12_Vreeswijk

2015-09-12 Sluizentocht Vreeswijk

22 km

Elke keer komen we een stukje verder. We lopen de jaarlijkse sluizentocht van Vreeswijk voor de derde maal en kiezen nu de langste route. Twintig kilometer volgens opgave; in de praktijk zullen wij 22 kilometer blijken te lopen. Ons traject voert ons langs 7 sluizen, die ik zoveel mogelijk in mijn fotoserie zal verwerken. Dat is mijn opdracht vanuit de groep.

We starten op de Museumwerf (foto 1), en de eerste sluis die we passeren is de Koninginnensluis (foto 2). De brug die de A2 over de Lek voert (foto 3) is weliswaar geen sluis, maar ik volg de ingrepen in het landschap hier (zie ook mijn foto van 13-09-2014). De Zuidersluis (foto 4) is de volgende die we tegenkomen. In plaats van de Plofsluis fotografeer ik een tweetal mysterieuze sluis-achtige elementen in het Lekkanaal (foto 5); die vind ik interessanter. Vlak daarbij ontdekken we een schattig klein houten sluisje: de Schalkwijkse hulpschutsluis (foto 6). En weer kort dáárop komen we bij de monumentale Beatrixsluis, die ik met een knipoog in beeld breng (foto 7; knipoog?). De achtergelegen pseudo-Deltawerken (foto 8) vind ik spannend genoeg om in de serie op te nemen, hoewel ook hier natuurlijk geen sprake is van een sluis. Foto 9 is van of nabij de Spuisluis. Dan mis ik er nog één, de Oude Sluis. Waar die gebleven is zou ik echt niet kunnen zeggen…

Alles bij elkaar doen we 6 uur over de wandeling; we hebben blijkbaar flink lopen lummelen onderweg. Bij terugkomst nemen wij onze herinneringsmedaillon in ontvangst, met afbeelding (naar keuze) van één van de sluizen, en zetten ons dan aan het bier. We kunnen terugkijken op een prachtige wandeling, die in tegenspraak met alle weersvoorspellingen zo goed als droog verlopen is. Volgend jaar komen we zeker terug, bij leven en welzijn…

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.