Cicero - 2015-11-14

2015-11-14_Breukelen

Breukelen 2015-11-14

12,5 km

Op uitnodiging van de plaatselijke wandelclub maken wij vandaag een ‘rondje Breukelen’, inclusief een wandeling over het domein van kasteel Nijenrode. Dit park is normaal niet voor publiek toegankelijk, maar het is onze zusterorganisatie gelukt om toestemming te krijgen om het vandaag te betreden. Wij sluiten ons van harte aan bij hun wandeling over dit sfeervolle landgoed. Dat blijkt alleszins de moeite waard.

Nijenrode Business Universiteit, zoals dit domein tegenwoordig (tweetalig) op de kaart staat. Deze ochtend is er weinig ‘business’, en is de universiteit weer even gewoon een sfeervol oud kasteelgebouw. In deze fraai ingerichte omgeving zien we vrij rondscharrelende pauwen en een prachtige roedel herten. Het verschil tussen een kudde en een roedel is de hiërarchie die heerst, zo spijker ik snel mijn kennis van het dierenrijk bij. Wanneer je dus een groep herten ziet, waarvan één de duidelijke leider is dan spreken we van een roedel. Als ik dit eenmaal doorheb, verwijder ik snel mijn portretfoto van het statige mannetjeshert uit de selectie, om die te vervangen door twee groepsfoto’s van de roedel. Je ziet hem hier duidelijk afstand bewaren en toezicht houden. Erg hiërarchisch… (foto 5 en 6). Het valt trouwens nog niet mee om de beesten te onderscheiden op de schutkleurige ondergrond van herfstbladeren.

En hoewel wij vandaag merendeels door Breukelen-stad en omgeving lopen (zie kaart) beperk ik mijn fotoselectie tot een klassiek stukje Vecht en het aan deze rivier gelegen kasteel Nijenrode.

We hebben geluk met het weer. We waren op het ergste voorbereid, maar de hele ochtend blijft het droog, en de flinke bries deert ons niet. Dat is een groot voordeel van wandelen boven fietsen: het moet wel heel hard waaien voordat je er hinder van gaat ondervinden…

Vanuit de auto zien wij op de terugweg massa’s kinderen en ouders zich verzamelen aan de oevers van de Vecht. Dat duidt erop dat hier een Sinterklaas zal worden ingehaald. Dat wachten wij niet af, maar wat later kan ik het in de supermarkt niet laten om chocoladeletters en pepernoten aan mijn weekend-boodschappen toe te voegen. Zo kom ik niet alleen in sinterklaasstemming, maar doe ik ook al ijverig mee aan de nieuwe schijf van vijf. Chocolade staat daar (nog) niet op, maar (peper)noten wel.

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.