Cicero

2016-08-27_Werkhoven

Leientocht Werkhoven 27-08-2016

30 km

De Leientocht vormt een onderdeel van het project  ‘’t Dak van Werkhoven’. Het is één van de activiteiten die in het dorp georganiseerd worden om geld in te zamelen voor de restauratie van het leien dak van de Rooms-Katholieke kerk, een 108-jaar gemeentelijk monument. Dit jaar is de vijfde editie van dit evenement, de spaaractie verloopt blijkbaar niet heel voorspoedig. Niet zo gek, gezien de lage inschrijfprijs voor de wandeltocht, en de geringe bekendheid die het evenement blijkbaar heeft in den lande. Er lopen relatief weinig mensen mee, zeker als je bedenkt wat een schitterend afwisselende tocht ons voorgeschoteld wordt. Dat geldt zeker voor de door ons gelopen 30 kilometer variant, waarin een extra lus door de bossen bij Driebergen en Doorn in het traject is opgenomen, buiten de landelijke omgeving in het stroomgebied van de Kromme Rijn en een rondgang over de regionale historische “heerlijkheden”, de chique optrekjes die in oorsprong teruggaan tot de 13^e – 17^e eeuw.

Onderweg worden we bijgepraat over de geschiedenis van deze ‘Heerlijkheden’, aan de hand van het materiaal dat de bibliothecaris van ons gezelschap daarover vooraf verzameld heeft. Uiterst interessant allemaal, waarbij wij moeite hebben om onze ogen open te houden en niet in slaap te vallen. Maar we doorstaan alle informatie glansrijk, mede doordat wij veelal worden afgeleid door een opvallend detail in de nabije omgeving (zoals een ‘boomstoel’, die zo nodig even beklommen moet worden) of doordat we dreigen te verdwalen.

Na een wat frisse start van de dag wordt het snel warmer. We zijn dus erg tevreden dat we op onze route veel beschutting tegenkomen in de vorm van boom en bos. En met het windje dat enige verkoeling brengt… Want 30 kilometer blijft natuurlijk een flinke wandeling, zeker in deze tropische omstandigheden.

Fotografisch gezien is het een beetje een allegaartje geworden, waar je zonder uitgebreide toelichting niet echt veel wijzer van zult worden. De eerste foto toont een grenspaaltje van het Romeinse rijk, dat de Kromme Rijn min of meer volgde in deze streken. Dan wat koeien in het ochtendlicht, in dezelfde landelijke omgeving rond Werkhoven. Een stuk verderop lopen we tussen de fruitbomen. Deze foto kies ik vanwege de landelijke chaos en bedrijvigheid. Komen we bij foto 4: één van de ‘heerlijkheden’ waar we langs komen. Opvallend vind ik de perfecte camouflage: het huis gaat letterlijk op in de omgeving. We zijn nog in hetzelfde (bos-)gebied als we een verzameling zien van allerlei (verschillende merken) auto’s, die min of meer dezelfde velgen hebben. Van een mismoedige VW-bezitter horen we dat die niet tot het terrein is toegelaten omdat zijn auto niet de juiste velgen heeft. Daarom staat hij terzijde, en toevallig met een bevallig kerkje in de rug… We lopen verder, en horen – steeds luider – mitrailleursalvo’s. Dat klinkt best eng, als je geen idee hebt waar dat vandaan komt of wat er aan de hand is. Als wij de weg willen oversteken komt er een rupsvoertuig uit het bos aan de overkant geraasd, gehuld in stofwolken. Die weten we te ontwijken, en we leren even later dat we in een demonstratie zijn beland van het Korps Mariniers tijdens een open dag van een in de bossen gesitueerde kazerne. We betuigen ons respect voor deze geharde jonge mannen, en maken ons dan snel uit de voeten.

Als wij, na een lange omweg door de bossen bij Driebergen en Doorn, weer terug zijn in het gebied van de heerlijkheden, stuiten we op een object dat lijkt op een uitvergroot koekschaaltje (foto 7). We zijn gewend aan bewerkte zuilen die de opritten naar de landgoederen markeren, maar onze etagère staat zo maar los in het bos. Is dit een beeld uit Alice in Wonderland, en zijn wij tijdens onze wandeling ongemerkt gekrompen? Het lijkt er niet op, maar we zijn toch blij als we constateren dat de Kromme Rijn er geruststellend gewoontjes uitziet (foto 8).

Er is onweer voorspeld, als afsluiting van de hitte van de afgelopen dagen. Het tentenkamp (foto 9) moet het jonge kweekgoed beschutting bieden tegen zowel de felle zon als tegen een mogelijk noodweer dat op komst is. Dat wachten wij niet af. We lopen door naar het startpunt, melden ons af, drinken nog even een koud biertje van de tap op het kerkplein (nogmaals hulde aan de organistie!), en keren dan huiswaarts. Moe weliswaar, maar uiterst tevreden over de mooie dag en de schitterende wandeling!

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's