Cicero - 2016-12-31

2016-12-31_Breukelen

Breukelen 31-12-2016

12,5 km

De afgelopen dagen kenmerkten zich door rustig winterweer, met weinig wind en veel vocht in de lucht. Prima omstandigheden voor het ontstaan van nevel en mist. En zo geschiedde. Bovendien zorgde een lichte vorst ervoor dat het vocht op boomtakken, gras en struiken ’s nachts bevroor zodat er ’s ochtends een wit berijpte dag aanbrak. Drie ochtenden ontwaakten wij in zo’n wit-omfloerste sprookjeswereld. Tot vandaag, mijn wandeldag… De omstandigheden zijn hetzelfde, maar blijkbaar heeft het niet gevroren vannacht. In plaats van een witte ‘kerstkaart’ stappen wij derhalve een nevelige en grijze omgeving binnen. Dat vergt enige mentale omschakeling.

We luiden het jaar uit met een tocht vanuit Breukelen, deels langs de Vecht en deels door de polder en langs de plassen. De animo is blijkbaar niet groot meer, zo aan het eind van het jaar: er verschijnen nog maar vier man/vrouw aan de start. Zo gauw wij vanuit het dorp de Vechtbrug oversteken zet ik mijn onvrede over het uitblijven van een witte wereld van mij af, en geef ik mij over aan de nevel. Schitterend zoals de verten uitvagen, dat geeft vrij baan aan de verbeelding. Aan de overkant van het water krijgt Kasteel Nijenrode het aanzien van een winters Russisch kerkgebouw met zijn licht uivormige koepeltje (foto 2). En aan onze kant krijgen de landgoederen een nevelige transparantie (foto 3). Alles ziet er anders, overzichtelijker uit in het isolement van een uitgewiste verte, zoals (hopelijk) naar voren komt in mijn fotoselectie van vandaag.

Bij terugkomst in Breukelen strijken wij neer bij Broodje Bon voor een verwarmende en versterkende kop koffie. Ik vermeld de naam van deze zaak omdat wij hier uiterst vriendelijk ontvangen worden, en getrakteerd op oliebollen. Daar mag wat mij betreft wel enige naamsbekendheid tegenover staan: Broodje Bon in Breukelen!

En zo komt er een eind aan een mooi wandeljaar. Op mijn ‘blog’ tel ik meer dan 50 geregistreerde wandelingen, gemiddeld één per week dus. Daar ben ik persoonlijk erg voldaan over. Ik hoop dat al mijn wandelgenoten uit het afgelopen jaar eenzelfde tevreden gevoel hebben. En “may the force be with us, next year”… Of nee, nu haal ik een paar belevingswerelden door elkaar. Fijne jaarwisseling, dat is wat ik bedoel, en alle goeds voor 2017!

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.